J.B.C. de But is ontstaan in mei 1980 door enkele mensen in de Baandert die het spel graag wilden spelen. Grondlegger van de club is de heer Albert Sluys, hij zorgde ervoor via het S.L.O.S., dat er een z.g. Boulesbak werd aangelegd. Langzaam groeide dit groepje mensen uit tot een club met een klein bestuur en een 20 tal leden.
In de loop van 1981 werd het pas een echte club, aansluiting bij de NJBB, een notariële acte en inschrijving bij de Kamers van Koophandel en natuurlijk een 5 man sterk bestuur. Jeu de Boules Club de But was een feit. Deelname aan diverse toernooien in het land en de afdeling 16. Al snel bleek echter dat "de bak" te klein was.
Er werd druk vergaderd over de aanleg van nieuwe banen, dat uiteindelijk resulteerde in de aanleg van 4 verlichte banen voor het Fortuna stadion. De wethouder van sportzaken, de heer Houtakkers, verzorgde de officiële opening van de banen op 27 september 1982, waarna er voor de leden en hun aanhang een feestavond plaatsvond. Al snel naderde de winter en men was dan ook op zoek naar een onderkomen. Dit werd gevonden in Roosteren. Het was een oude danszaal die werd omgetoverd in een bouleshal( Letje), doch dit was van korte duur. Halverwege de winter stond men op de stoep. Wat Nu ??
De manege in Limbricht bood een oplossing, doch ook maar voor korte duur. Dankzij de hulp van Albert Sluys kregen we de oude steenfabriek van de Familie Schoenmakers aan de Geerweg te Sittard, wel moest hier nog het een en ander opgeknapt worden. Na maanden hard werken en verbouwen werd er op 26 november 1983 geopend en was er wederom feest voor de leden. Na een periode van twee jaar voldeden het zitgedeelte en de sanitaire voorziening niet, dus moest er opnieuw verbouwd worden. Begin november 1985 was er de opening van de geheel verbouwde hal, dat ging gepaard met een openingstoernooi een clubkampioenschap en natuurlijk een feest.
Al Boulend belandde men in 1990. Het jaar dat er voor het eerst een gehandicaptentoernooi georganiseerd werd, dit in samenwerking met het activiteitencentrum te Sittard, Maastricht, Kerkrade en dankzij de medewerking van Sportservice Limburg. Dit evenement groeide uit tot een waar spektakel, dat voor vervolg vatbaar was.
26 april 1990 was voor J.B.C. de But een zwarte dag, op deze dag zou al de laatste activiteit plaats vinden in "onze" hal. Het tweede gehandicaptentoernooi was een afsluiting van jarenlange activiteiten, voordat de sloophamer zijn werk zou doen om plaats te maken voor kantorenflats voor D.S.M. Onderhandelingen met S.L.O.S. en de gemeente Sittard liepen reeds een jaar en de club wilde zelf een hal bouwen, ook was er sprake van huisvesting aan de Broekstraat in Broeksittard.
De maanden daarna keerde de club terug op de banen bij het Fortuna stadion. Voor de wintermaanden boden zusterclubs uit Susteren en Munstergeleen hun accommodaties aan waarvan ook dankbaar gebruik werd gemaakt. Dan in Mei 1992 viel de definitieve beslissing, de club kreeg een terrein bij de velden van korfbalclub Excelsior 54 toegewezen en men kon weer aan de slag. Het terrein werd bouwrijp gemaakt en er werden een twintig tal banen aangelegd waarop gespeeld kon worden.
Begin september was het dan zover "ons Boulodrome" ging overeind. Een prachtige hal van 40 x 15 meter bestaande uit 13 banen. Er werd hard gewerkt aan de sanitaire voorzieningen en een ontmoetingsruimte die plaats zou bieden aan ca 120 personen. Er moest dus nog heel wat werk verricht worden om in mei 1993 te openen.